büyük takım taraftarları içinde en şanslı taraftarlardan, yani sevdiği takımın en güzel yıllarına çocuk yaşta denk gelip gözü doymuş hatta bu konuda kibir ve şımarıklıktan ziyade diğerlerinden daha sakin durabilen taraftarız. en azından ben, şampiyonluktu, hocaydı, adnandı, tercümandı, fenerdi, elanoydu, şuydu buydu bunlara kafa yormuyorum.
kimse işinde kötü niyetli değildir, o niyette olabilecek kadar cesaretli hiç değildir. maçlar kazanılır, kaybedilir derler ya şaka değil 4 sene üst üste şampiyonluk gördüm ben ki yaşım henüz 25. meselemiz o değil yani. 9 yaşında kaçırdığı şampiyonluk için bütün özellikle bütün fenerbahçeli çocukların acı çekmesini isteyen trabzonsporlu arkadaşlarım var. şaka yollu değil bildiğin acı, her neyse.
bu klüpte çalışan ve başarsız olan insanların kendilerini haksızlığa uğraşmış gibi savunmaları ya da bu insanlara buralardan saldırmak bana göre akıldışı bi şey zaten.
ama eğer siz bu klüpteyseniz, bizim için varsınız, siz bizimle değilseniz bizim yoksunuz.
bizimle olduklarını anlamak için de kalplarini yarıp, damarlarındaki kana bakamayız.
bunu göstermek de onların lütfu değil, görevi. bizim için de varolma sebebi.
işte bu insanlar bunun farkında olmadıkları için bu kadar rahatlar. biz de bunu göstermediğimiz için, epey zamandır, en az onlar kadar suçluyuz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder