Gün


Hayvanlara isim takılmasından hoşlanmıyorum. hatta cemşit, hurşit, cabbar gibi çocuğuna koyamadığı isimleri kediye, köpeğe takıyo bu insanoğlu. anlamıyorum. bi de komik geliyo mesela onu hiç anlamıyorum hadi komik gelir belki ona ama hayvan o isimle özdeşleşse anlarım. belki o zaman bence de komik olur ama o da olmuyo. sanki hayvan benimsemiş gibi gülüyosun hayvana: ahahaa kendini "O" sanıyo der gibi. "hurşit gel anneye" diyo kuş ordan bakıyo aptal aptal. "ben hurşit değilim ama gidiyim bari yem yerim dudaaandan" diye gidiyo sanki olmuyo yani isim konulmaktan öte, benimsenmesi gereken bişey bence. normal isim koyulmasından yanayım illaki konulcaksa. ayrıca pıtırcık, ıtırcık, minnoş, tontoş zaten bambaşka şeyler onla ilgili pek bi fikrim yok ne diyim.

neyse ben "naber lan kedi?" demeyi çok severim. grgrruurrurrrgrrrr efektlerini severim böyle kafasının altından altından bi de delirince kıssssshhhhhhhh sesi çıkarıyolar ona bayılıyorum gerisini sevmem.
köpeklere seslenirken ise "köpek" demem zamir kullanırım "gelsene lan buraya! git hadi şuraya!" vs. köpekler komik olmasın onlar normal olsun, sevecen olsun, çok yüz göz olmasın onlara hiç gitmiyo yavşaklık.
kuşlarla ise tek tek konuşamam çok gülerim çünkü. tek başına bi kuşa odaklanınca çok gülüyorum. kolları yok, elleri bağlanmış ya da kesilmiş gibi ya da bütün kuşlar bi sabah uyanmış elleri kanatlara dönüşmüş gibi bi çaresizlik içindeler o yüzden bana kuş hiç özgürlük simgesi filan gelmiyo. hiç kuş olmak istemezdim ellerim yok kolum yok ne o ya. kanadım olsun o ayrı hatta çift kanat olsun. ha kartal olur, atmaca olur onlar zaten gagasıynan, pençesiynen, gözüynen iş bitirici hayvanlar olduklarından, onlar kendilerini kurtarmış ne bakıyosun. ama diğer kuşlar çok komik ve çaresiz istediği kadar uzağa ya da yüksekten uçsun elleri yok bu çok acı bence onun çaresizliği var yani. bi de vespaya binmiş insan çaresizliği var. ayaklar önde böyle onlara bakamıyorum ben herkes güzel süper über diyo ama ben para verseler binmem kimse binmemişken, boşken güzel bitek. bi de kuşlar dememeliyim kuş demeliyim. toplu olunca komik değiller öyle bişeyler organizma işte. ama kuşları tek başına ele almalı, kuş olarak. o zaman gerçekten bu çaresizliği siz de görebilirsiniz bence.

bugün fındıklıda oturduk.
köpeee tıraş etmişler sırtında yara vardı ama temizdi.
kuşlar çok fenaydı gubarak güvercinler süperdi bi de değişik bi kuş tek başına geldi ortamın marjnali oldu. karga gibi ama benekli. ama en çok gubarak gubarak diye şişinip bağyanlara hoplayan erkeg güvercindi. herkes yeminde, suyuna bu şişiniyo böyle kendi ekseni etrafında dönüyo bildiğin üzüldüm hayvana. eli de yok nası sinirleniyodu yavrum benim..

kedi hiç göremedim zaten köpekler vardı. kedi olsaydı da kuş olmazdı gerçi.

3 yorum:

  1. ben soyad da koyuyordum mezar taşı yaparken lazım oluyordu bir de onu iyice aileden sayıyorduk o zaman.

    YanıtlaSil
  2. aklıma anneannemlerin kuşu geldi ya.. adı "deniz" di. kaçtı ama.ilk zamanlar kafesi a.çıyoduk evde geziyodu.balkona çıktı bi kere dışarı çıktı geri geldi..bizde güvendik ona. bi daha çıktı bi daha da geri gelmedi..keriz gibi sokakta aradılar hayvanı "deniiiiizz denizzz" diye..deniz halbuki ana vatanına kaçmış.

    YanıtlaSil
  3. Hahaha deniiizz deniizzzz koptum lan :D:d:DD

    YanıtlaSil