kafkayı anlıyorum : sarıkamışta bişeyler yazıp çizdiğim ufak bi not defteri vardı, dönerken çöpe attım.
ama atarken yırtmadım hiç. belki bulan olur da bi hikayeler döner diye açık kapı bıraktım kaderimde. gerçi kim bulacak kar yağmıştır bile üstüne.
çift kişilik yataktan yazıyorum, piksel piksel döşüyorum, donla yazıyorum ama
yarım hikayelerimize bir yenisi daha eklendi yiğit-kerem ikilisinden 8 adamlı bi hikaye
kurguyu da sen yap anlarsın dediler derken anahtarı börgır king de unuttum
köprüde inip ıssızlardan karşıya geçtim geçmeden biraz istanbula da baktım
sonra dedim ki "ben mi gidiyim?" eski ben olsam gitmezdim de, çilingirle hallolur uğraşamam desem de gittim, buldum, güzel oldu.
tam da kapanıyodu heaa.
insana kendisinin yaptığı kötülüğü başka kimse yapamaz dedi bugün biri. kimdi unuttum.
aslında ben her şeyi unuturum. lakin sigara içmeyi unutmam. sivil hayat garip geliyo hala. çay içerken mutlu oluyorum. tadı güzel geliyo. bazen de geri dönesim geliyo. ölüm dürtüsü herhalde.
ben zizek i, lacan ı, kutsal teoriyi filan da unuttum. düşünemiyorum epeydir. canım istemiyo. müzik dinlemeyi de unutuyorum ama dinleyince memnun oluyorum. masaj çok müstehcen bi şey. ona benzer bi his gibi.
ev güzel şey. ev almak lazım.
iş teklifi aldım. memnun oldum. ama reklam işini becerir miyim bilemiyorum. camperım var hazırım aslında ama kereme filan söyledim hemen atla dediler. doğru aslında da . mesele becerip becerememek de değil de. bilgi üniversiteli homo gibi konuşan parlak tipler değil de. içimde başka bi his var anlamadım ne. şey gibi. ben başka bi iş istiyorum.
koşucak yer buldum 6 da kalkıp koştum bugün. 2-3 sokak aşağıda parkımsı bi yer. "parkta park eden kuşlar." güzel ama koşmak. cidden güzel. huzur verici. bu sabahta koşarım herhalde. 1-2 saat uyuyup kalksam güzel olcek. sonra gelir tekrar uyurum. geceleri pek uyuyamıyorum sık sık uykum bölünüyo karışık ruuyalar.
askerliği unutamıyorum. bahsetmek istemiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder