malum benim iş yeri taksimde, meydana 5 dk uzaklıkta. işe gidebilmem için otobüs minübüs dolmuş metro hemen hemen her ulaşım aracını kullanabilirim. ben her metropol insanı gibi metroyu kullanıyorum. şift düzeniyle çalıştığım için pazar günü sabah 9da işimin başına geçmem gerekti. evden çıktım paşa paşa levent istasyonundan metroya bindim. metrodaki güzel kıza aldırış etmeden uyukluyordum ki sayın yolcularımız şişli bu yöndeki son istasyonumuz demesiyle bugunun 1 mayıs olduğu aklıma geldi. metrodan çıkarken neyse atlarım taksiye şişliden ne yazar en fazla zaten diye bütçe kontrolu yaparken şişli de bile tek bir araç olmadığını gördüm. yani sike sike cehavirden taksime kadar yürümek zorundaydım. şimdi asıl olaya geliyoruz. insanların meydanlara toplanıp yürümesinin ne kadar mantıksız bir eylem olduğunu bir kenara bırakarak konuşuyorum, tamam yürüyün işçisiniz bağırın çağırın falan. tamam işe yürüyerek gitmek zorunda kalmamıda geçiyorum ama yürüken bir adama rastladım doğru dürüst türkçe konuşamıyordu ve telefonda birine eğer olaylar büyürse arabayı al ve daha önce konuştuğumuz yere gel dedi belliki bişiler planlıyorlar. benim yaşlarımda iki genç 2 bayan polise yol sordular yalandan böyle kibar konuşmalar falan polisler arkalarını döndüğü an yerim seni bebeğim faln böyle bi sarkıntıkıklar falan. 2 kere kapalı dükkanlarının camlarına bir şeyler yazan elemanlar gördüm. sonracığıma bi şarkı çalıyor devrimin kanlı yolunda bilmemne bilmemne. bu ne biçim bayram a.k ya. hakların özgürlüğüymüş işçinin hakkıymış bilmemneymiş dümenden işler. sabah sabah sinirlerim tepeme çıktı yemin ediyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder