hocalarımız

iftarda durup dururken aklıma ilkokul zamanı geldi. ilkokulla ilgili hiçbir şeyi sevmiyorum ben. sonra biraz daha düşündüm, aklıma din hocamız geldi. ilk din dersini gördüğüm hocam. ismini hatırlamıyorum valla ne yalan söyleyeyim. çok iyi bir hocaydı. barış manço öldüğü zaman hepimiz "dağlar dağlar"ı söylemiştik. hatta o başlamıştı şarkıya arkasını biz getirmiştik. o an hep aklımdadır düşününce de çok mutlu olurum nedense. şu "zorunlu din dersi kaldırılsın" olayı bana garip geliyor. din dersi hocaları genelde şeker gibi insanlar oluyor. yani benim şuana kadar tahsil hayatımda gördüğüm din hocalarının hepsi böyleydi. hiç dua ezberlemeyenler bile geçerdi. he biliyorum "ben belki kitapsızım dua ezberlemek zorunda değilim ne işime yarıyacak" diyosunuz. sizde haklısınız aslında. ama ne biliyim din hocamı çok seviyordum lan ben. dağlarr dağlaarrr kurban olamm yol ver geçemm SEVDİĞİMİ SON BİR OLSUNNN YAKINDAN GÖREEMMM..

din hocamı düşündüm madem diğer sevdiğim hocalarımı da aklımdan geçirdim. lise hayatım çok güzeldi. hem arkadaşlarım hem hocalarım çok iyilerdi bence. yani güler yüzlülerdi hep . liseyi kartal süleyman demirel lisesinde okudum da. neyse işte matematik hocamız vardı Nesrin hoca. onu çok severdim. galatasaray'lıydı falan. okula gelince atkıyı takıyordum boynuna onun. sınıfdan emir hocayı ilk gördüğünde "sanırım aşık oldum" demişti. bi kere ders sırasında kısık bi sesle "bu konuyu öğrenmesek de olur , fark etmez" demiştim arkadaşıma o da "sen bu sınıfta olmasan da olur, fark etmez" demişti. baya üzmüştü beni :( ama yine de severim.

sonra inkilap tarihi hocamız vardı. onun da adını unuttum şimdi ama onuda severim. inkilap, tarih gibi talebelerin "çok gereksiz yaa neden tarihlerini öğreniorum yaa" dedikleri dersleri ben çok severdim. tahtaya kalkar anlatırdım. savaşların nedenleri sonuçları falan tıkır tıkır bilirdim. bu hocayla da komik anılarımız olmuştu falan ama tam hatırlayamadım şimdi. hatırladım da yazamıcam şimdi. sağlıcakla kalın.