naber?
bayadır yazmıyodum bugün teyzemlerdeyim yazim dedim.
aslında gündüzleri internet kafeye filan gitme durumu olsa yazarım da gidemiyorum.
dedemlerin kereste atölyesinde çalışıyorum. sıkıntıdan çırak verdim kendimi.
gerçi eve geldiğimden beri iş var. balkon inşaatı vardı bi ara. sonra annem boya yaptırdı. sonra atölyenin arkasını düzleme işi vardı. babam 1 kamyon taş, toprak döktürdü. sonra kazma, kürek, el arabası patlayan eller vs. ama insan gerçekten böyle çalışınca vücut geliştirebilir. gerçekten çalışıyosun çünkü karın taş gibi oluyo. bazen eve gelince hala kasık (kasılmış olan) duruyo böyle karnım. omuzlar çıkıyo baya forma girdim. düzenli olarak devam edilse gayet iyi. ellerim patlamadı ama eldivenin içi köpek leşi gibi kokuyo. duştan sonra elimde kolonyayla geziyorum.
neyse bu arada sabah 4 te sınava gidiyoruz samsuna. yedek subaylık. askere gidiyom yani.
bişey diyim mi. eziyet şubede başlıyo. onu ayrı bi başlıkta yazıcam. askerler anlatıyor.
neyse cidden bi olayım yok işte burda havalar iyi ailem sıkılmayayım diye iş güç uyduruyo.
tek sorun hamsiden bıktım. sabah 9 da gidiyorum. akşam 5te gelip duş alıp kitap filan okuyom. haftasonları ordusporumuzun maçlarına gidiyorum. ya da hocanın kaavede lig tv maçlarını izliyoruz. elano için "ula senin çikduğun ...mcuğu sikim! ...mına godumun oğlu YAA ...MINA GODUĞUMUN OĞLLUU!!!" diyo hoca gülüyoruz. emekli öğretmen kendisi. bi de behzat ç. yi izliyorum. evde kitap kalmadı. ablam bayrama gelirken korkma ben varım ı aldırdım. okudum bitti. murat menteş e de açık mektup yazıcam. bi de enis aklımdasın. ama yazı yok şiyir var. şiyire odaklandım şu sıra eşşek gen tere şiyir yarışması birinciliğime yoruyorum ben. niye bilmiyorum şiyir yazabilirmişim gibi düşünüyorum. neyse denemeden şiyire ordan hikayeye ordan romana derken bi bakmışın ben yokmuşum du dut dut du du ruuu nıp dıı ırı dıdırınııım. yaaa öyle işte.
çoğunluk filmi çok güzel. öyle bi hikaye düşünüyodum tam ama çekmişler bile. neyse iş güç işte amelelik güzel bir şey kafa dağılıyo. 10 da uyuyosun. ama yövmiyem yok. gerçi dedem dünyanın en bonkör adamıdır. bugün yarın yanıma gel dedi. tamam dedim. ben zaten yardım olsun diye vakit ölsün diye yeaaa... derken tamam gelirim dedeaa! dedim. kulak ağır.
askere idmanlı gidiyoruz işte. karımız o. bi de 3 ay oldu hala "hoşgeldin ne zaman geldin bitti mi okul şimdi napıcan?" diye soruyo herkes. hiç sıkılmadım. sorsunlar merak edilmek güzel. ben de güzel güzel anlatıyorum eşedostatanıdığahısımakrabayakonukomşuya.
"bi kaç ay oldu, okul bitti, askere gidicem. onu bekliyorum işte."
bekliyorum işte. askerde şiyir yazarım belki.
şiyir ne a..koyim ya?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder